Εισαγωγή
Οι τεχνικές στο υποβρύχιο κυνήγι. Ένα θέμα χιλιοειπωμένο, μα πάντα επίκαιρο και φλέγον. Πολλάκις αναλυμένο μα πάντα ενδιαφέρον. Σχολείο για τους νέους, επανάληψη (μητέρα της μάθησης μην ξεχνάμε) για τους πιο έμπειρους. Άλλωστε η σωστή επιλογή, μα και εκτέλεση της κατάλληλης τεχνικής ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν, μπορεί να κάνει τη διαφορά στη λεπτή ισορροπία μεταξύ μιας επιτυχημένης ή μη εξόρμησης. Συνεχίζουμε λοιπόν;
Ψαχτήρι
Για κάποιους το ψαχτήρι είναι μια αναχρονιστική τεχνική που παραπέμπει στο παρελθόν. Η αλήθεια είναι πως ακόμα και σήμερα παραμένει αποδοτική. Έτσι ουκ ολίγοι ψαροκυνηγοί την επιλέγουν ιδίως κατά τους χειμερινούς μήνες. Κοντό όπλο συνήθως έως 90 εκατοστά, συνετή χρήση του φακού όταν απαιτείται μόνο, χαλαρή βουτιά και προσέγγιση του θαλαμιού. Φτάνοντας στην τρύπα αρχικά ρίχνουμε μια γρήγορη ματιά μήπως το ψάρι παίζει στον προθάλαμο, αν όχι εισχωρούμε στα ενδότερα. Βλέμμα και βέργα εισέρχονται ταυτόχρονα, όντας σε πλήρη ετοιμότητα για μια πιθανή βολή σε πρώτο χρόνο. Αν αυτό δεν συμβεί, με επιμελές και διεξοδικό ψάξιμο κάθε γωνιάς ίσως αποκαλυφθεί το θήραμα. Έχοντας συμπεριφορά συνήθως πιο ήρεμη σε σύγκριση με όταν βρίσκεται εκτός, το στοίχημα δεν είναι άλλο από την επίτευξη μιας καίριας βολής. Καθ’ όλη τη διάρκεια της προσπάθειας είναι κρίσιμο να μην ακουμπήσει σε βράχο κάποιο κομμάτι του εξοπλισμού μας. Ιδίως το όπλο, καθώς δεν πρέπει να θορυβηθούν οι υποβρύχιοι ένοικοι. Στη ευτυχή περίπτωση που πραγματοποιηθεί βολή, το ψαροτούφεκο ευθύς σπρώχνεται προς τα πίσω, έξω από την τρύπα, ώστε να απελευθερωθεί ο χώρος και να μπορέσει ο ψαροκυνηγός να λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά. Ίσως καταφέρνοντας ακόμα και να φέρει το θήραμα άμεσα στην επιφάνεια. Τυχαίες και αγχωμένες δράσεις μόνο αρνητικά αποτελέσματα έχουν συνήθως. Ιδίως απέναντι σε μαύρα ψάρια κάθε βολή πρέπει να είναι μελετημένη, αφού το ενδεχόμενο του βραχώματος δεν είναι ούτε απίθανο, ούτε θεμιτό ή ευχάριστο.
Καλύτερα να αναβάλουμε – παρά το όποιο πιθανό κόστος - μια αμφισβητούμενη βολή για επόμενη βουτιά, οπότε και θα έχουμε ερευνήσει πιο διεξοδικά το θαλάμι. Οι τόποι στους οποίους ενδείκνυται το ψαχτήρι είναι οι ανοιχτωσιές, τα κατρακύλια καθώς και οι περιοχές με μεγάλα μονόπετρα και πλάκες. Τα δε συνήθη θηράματα είναι οι σαργοί, οι σηκιοί και βεβαίως τα μέλη της οικογένειας των σερανιδών. Αποφάγια ή θολούρα μπροστά σε ένα άνοιγμα, κάποιο ψάρι που μπαινοβγαίνει καχύποπτα θα πρέπει να μας υποψιάσουν. Μια βουτιά εκεί κρίνεται απαραίτητη.
Πλανάρισμα
Το πλανάρισμα αποτελεί ίσως την πρώτη τεχνική που ο νέος ψαροκυνηγός, ασυναίσθητα και ενστικτωδώς θα ακολουθήσει στη θέα ενός θηράματος. Η άμεση βουτιά προς το μέρος του άλλοτε θα έχει αποτέλεσμα, συχνότερα όμως θα το τρέψει σε άτακτη φυγή. Είναι άραγε το πλανάρισμα αποδοτικό στις μέρες μας; Αν και τα εν δυνάμει θηράματα της τεχνικής ουσιαστικά προέρχονται από σχεδόν όλα τα είδη, σε μικρά βάθη πλέον τα πράγματα είναι ιδιαίτερα δύσκολα. Μόνο απέναντι σε εύκολους στόχους όπως για παράδειγμα οι χειλούδες, ή στην περίπτωση που κάποιος σαργός επέλεξε μάταια να καμουφλαριστεί δίπλα στη φυκιάδα, θα έχει επιτυχία. Βέβαια το παραπάνω δεν αποτελεί κανόνα και ενίοτε μπορεί να προκύψουν ευχάριστες εκπλήξεις. Βαθαίνοντας τα δεδομένα αλλάζουν. Τα μαύρα ψάρια έχουν πλέον την τιμητική τους, ενώ το μακρύ όπλο εξοπλισμένο κατάλληλα για μακρινές βολές και μεγάλη διάτρηση είναι απαραίτητο. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να επιδειχθεί κατά την κατάδυση, ώστε η φρούδα εντύπωση πως την επόμενη στιγμή το ψάρι θα είναι εντός βεληνεκούς, να μην μας οδηγήσει σε απαγορευτικά για τις επιδόσεις μας βάθη! Η εκκίνηση της βουτιάς πρέπει να είναι ήρεμη και όσο γίνεται πιο αθόρυβη. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τα υπόλοιπα σκέλη της, με ιδιαίτερη έμφαση κατά την είσοδο στην αρνητική πλευστότητα και μετά. Εκεί ο ψαροκυνηγός παύει κάθε κίνηση, αφήνοντας μόνο την έλξη του βάθους να τον κινεί. Το χέρι που κρατά το όπλο τεντώνεται. Το βλέμμα και η βέργα ευθυγραμμίζονται με το θήραμα. Τα πέδιλα σαν πηδάλια διορθώνουν ελαφρά την πορεία ή λειτουργούν σαν «αλεξίπτωτο» για να ανακόψουν μέρος της φόρας που έχει αποκτηθεί, όταν και αν αυτό κριθεί απαραίτητο. Κάθε άλλη κίνηση «απαγορεύεται» καθώς δρα αρνητικά ανησυχώντας το ψάρι, ενώ σκοπός είναι να επιτευχθεί το άκρως αντίθετο! Μια στιγμή δισταγμού, που η περιέργειά του νίκησε την επιφύλαξη αρκεί για να πραγματοποιηθεί η βολή.
Οι τόποι που ενδείκνυται η επιλογή του πλαναρίσματος δεν θα μπορούσαν παρά να είναι κοφτά γκρεμίσματα και υποβρύχιοι τοίχοι, χωρίς βέβαια αυτό να είναι περιοριστικό. Υπό συνθήκες το πλανάρισμα μπορεί να αποδώσει καρπούς παντού.
Καρτέρι
Ήρεμη βύθιση, σύρσιμο μέχρι το επιλεγμένο πόστο. Κρύψιμο του σώματος, μα και του σκοπού μας. Μια τεχνική φετίχ που σαν στόχο έχει να φέρει τα ψάρια στον ψαροκυνηγό, βασιζόμενη στην έμφυτη περιέργεια και συχνά στα κυριαρχικά τους ένστικτά. Επιδίωξη είναι ο ψαροκυνηγός να γίνει ένα με το υποβρύχιο περιβάλλον. Το καμουφλάζ στην εξωτερική επιφάνεια της στολής τώρα αποκτά νόημα, ενώ το νεοπρέν αυτής καλό θα ήταν να έχει πάχος ένα με δύο χιλιοστά παραπάνω από το σύνηθες της εποχής. Ο λόγος βρίσκεται στη στατική φύση αυτής της τεχνικής, κατά την οποία το σώμα δεν παράγει το ίδιο ποσό θερμότητας με όταν κινείται. Ο ψαροκυνηγός αναζητά ανάμεσα στη διαμόρφωση του βυθού το ιδανικό σημείο για να ενεδρεύσει. Φτάνει δε σε αυτό όχι με άμεση κάθετη προσέγγιση, αλλά αγγίζοντας τον πυθμένα πιο πίσω και σερνόμενος στο ανάγλυφο, μέχρι να φτάσει στο πόστο. Οποιαδήποτε ηχορύπανση από σύγκρουση του εξοπλισμού με κάποιο βράχο είναι απολύτως μη ευπρόσδεκτη. Το όπλο μακρύ και ετοιμοπόλεμο, θα πρέπει παράλληλα να έχει την απαραίτητη ευελιξία ώστε να επιτρέπει μικρές διορθώσεις στην σκόπευση. Οι εικόνες που ίσως χαρίσει ένα καρτέρι είναι από τις ομορφότερες που μπορεί να αντικρύσει ο υποβρύχιος κυνηγός. Η δε καχυποψία των ψαριών δε θα πρέπει να τον εξωθεί να προσπεράσει τα όρια του. Με μια προσεκτική ανάδυση, της οποίας προηγήθηκε μια μικρή οπισθοχώρηση με συρτό και η επανάληψη της προσπάθειας στην επόμενη βουτιά είναι το μέσο για να κάμψουμε τις αντιστάσεις τους.
Από το σκάσιμο του κύματος έως τις βαθιές μεσοπέλαγες και το κυνήγι στο μπλε, το καρτέρι βρίσκει απόλυτη εφαρμογή αποσκοπώντας (όχι περιοριστικά) σε λαβράκια, συναγρίδες και τους πελαγίσιους εκπροσώπους αντίστοιχα. Είναι δε η τεχνική των εκπλήξεων, καθώς ανέλπιστα θηράματα/ πλάσματα συχνά θα προσεγγίσουν τον ψαροκυνηγό. Μονάχα ο εθισμός είναι δεδομένος.
Αγγουάτο
Το αγγουάτο ή αν προτιμάτε συρτό είναι η τεχνική που μπήκε στο παλμαρέ του έλληνα ψαροκυνηγού την προηγούμενη δεκαετία κυρίως χάρη στις ταινίες του Dapiran. Ο δύτης αφού καταδυθεί εκμεταλλεύεται τη διαμόρφωση του βυθού ώστε να προσεγγίσει τα θηράματά του, δίχως αυτά να τον αντιληφθούν. Στο ένα χέρι κρατά το ευέλικτο όπλο του από 90 έως 110 εκατοστά. Με το άλλο, που αποτελεί την μονή του κινητήρια δύναμη, αναζητά συνεχώς προεξοχές για να πιαστεί και να δώσει ώθηση στο σώμα του. Οι κινήσεις πρέπει να είναι αργές και αρμονικές ώστε να μην σπέρνουν τον πανικό στον περίγυρο. Επιβάλλεται ετοιμότητα μα και προσαρμοστικότητα διότι ανά πάσα στιγμή ίσως απαιτηθεί από τις περιστάσεις η μεταπήδηση στην εφαρμογή κάποιας άλλης τεχνικής. Είναι δε η μέθοδος που απαιτεί την καλύτερη υδροβιότητα και αυτή που ομοιάζει περισσότερό με τον τρόπο κυνηγιού των άλλων θηλαστικών που «ασχολούνται με το ψάρεμα» (βλέπε φώκιες). Ενδείκνυται σε σχετικά ισοβαθής βυθούς με έντονη ωστόσο διαμόρφωση, ενώ μπορούν να συλληφθούν σχεδόν όλα τα κλασσικά θηράματα του ψαροτούφεκου.
Επίλογος
Βουτά κάθετα προς το κόψιμο του σκαλιού. Μια στήρα θα του τραβήξει την προσοχή. Πλανάρει προς το μέρος της. Πλησιάζει, τελευταία στιγμή όμως πριν τραβήξει τη σκανδάλη το ψάρι θα χωθεί κάτω από το χαρακτηριστικό μονόπετρο. Να την ψάξει στα ενδότερα; Όχι, καλύτερα να ενεδρεύσει στην κορυφή. Κρύβεται πίσω από την προεξοχή. Τα μικρόψαρα είναι ανάστατα. Η συναγρίδα που τα κυνηγά δεν θα αργήσει να πλησιάσει στο πόστο. Μια βολή από μέση απόσταση θα χαρίσει στον υποβρύχιο κυνηγό το πανέμορφο θήραμα. Μα κυρίως την βαθύτερη ικανοποίηση ότι επέλεξε σωστά. Βασισμένος σε μια τέχνη που αγκαλιάζει όλες τις τεχνικές και αποτελεί το καταστάλαγμα των εμπειριών στη θάλασσα. Των εμπειριών μα και της επιλεκτικότητας! Διότι, δανειζόμενος και τροποποιώντας μια φράση της Μελίνας Μερκούρη, «το υποβρύχιο κυνήγι πρέπει να πρωταγωνιστεί για την επιλεκτικότητα του. Το ψαροτούφεκο αυτό είναι. Αν χάσουμε αυτό δεν είμαστε κανείς.» Καλές βουτιές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου