Πάει καιρός...

Πάει καιρός από τότε που ο απόρθητος μύθος τους, μέσα μου κατέρρευσε.
(http://uwfishing.blogspot.com/2010/07/blog-post_16.html)
Υπήρξαν από τότε επισκέψεις στον τόπο που απλά τις αγνοούσα περιμένοντας κάτι άλλο.
Επισκέψεις που αποπειράθηκα να τις κινηματογραφήσω.
(http://www.youtube.com/watch?v=NR25Szder_I)
Επισκέψεις που απλά δεν κατάφερα τελικά να συλλάβω κάποια...
Αναπολώ καθώς βυθίζομαι.
Πέρσι δεν μου έκανε καρδιά να χτυπήσω καμία, πρόπερσι πήρα μια...
Σε έναν επιβλητικό βυθό γεμάτο μεγάλες σκιές και ελάχιστα χρώματα αναζητώ το υποψήφιο θήραμα.
Στις προηγούμενες καταδύσεις δεν είχα εντοπίσει κάτι.
Όμως να, μια μικρή κίνηση θα αποκαλύψει τη θέση της.
Έρπω προς το μέρος της δίχως κανένα εμπόδιο ανάμεσά μας.
Θορυβείται και ανασηκώνεται.
Για λίγο όντας αναποφάσιστη κάνει μια μικρή περιστροφή γύρω από τον εαυτό της.
Πλέον κοιτάει προς τα ανοικτά.
Δεν θα υπάρξει καλύτερη ευκαιρία.
Η βολή σχετικά μακρινή, θα πλήξει μάλλον μέτρια το ψάρι.
Ανάδυση με προσεκτικό χειρισμό του μουλινέ, μέχρι να την προδώσει η νηκτική της κύστη.
Επιφάνεια, λυτρώνω το δώρο μου και αποχωρώ.
Στο επανειδήν...!