Mαγιάτικα

Φετος είναι μάλλον καλη χρονια για αυτα τα ψαρια στο νησί.
Ίσως παίζουν ρόλο τα ζέστα νερά.
Στο κεφαλι το ρεμα ήταν ασθενικό.
Το ψιλό ανάστατο.
Στέκομαι στο βραχάκι, ένα μικρο μαύρο φευγει προς την παρακειμενη συστάδα.
Ξάφνου τα μικρόψαρα σπάνε έντονα.
Ένα κοπάδι, όλα ένα μπόι θα εμφανιστούν.
Σταματουν το κυνήγι τους για να επεξεργαστούν το νεοφερμένο πλάσμα.
Πλησιάζουν μα όχι αρκετά.
Περναει πρώτο, δέυτερο, το τρίτο έρχετε πιο στρωτά.
Τα 4 λάστιχα θα στείλουν τη χοντρή βέργα στον μακρινό στόχο.
Aντίδραση δυνατή, μα ελεγχόμενη.
Δευτέρωμα για να είμαστε σίγουροι και η συνέχεια στο σκάφος.


 
Μερικές μέρες μετά.Καρτερευω στο πρώτο κομμάτι όπου ένα κοπάδι συναγρίδες δοκιμάζει τις άπνοιες μου.
Ψάρια μεγάλα και ακατάδεκτα, δεν τα καταφερα.
Άραγε πως συνεργαζόνται με τα αλλα είδη στο κυνηγι;
Ερωτήματα που προεκυψαν...
Δευτερο κομμάτι, το γνωστό σήκωμα.
Στήρες στα βαθιά ήρεμες αλλά δεν τις καταφερα ξανα.
Μήπως είμαι κουρασμένος σήμερα, μήπως έπρεπε να μείνω σπίτι;
Νέα βουτιά, βαθυνή.
Έρπω προς τις στηρες.
Σπάνε, τίποτα μπροστά μου.
Από δεξιά όμως, μεσα απο το μπλε μια μορφή υλοποιείται.
Μαγιάτικο.
Έρχεται "κεφαλωμένο".
Στρέφομαι προς το μερος του και αναμένω.
Την κατάλληλη στιγμή τα λάστιχα θα στείλουν τη βέργα διπλα απο το πλαϊνό πτερύγιο.
Καλή βολή, μα συνεχίζει αταραχο και δυνατό.
Το παλεύω ελεγχόμενα και του "επιτρέπω" μερικές πατωτές.
Κάθε φορά και πιο εξασθενημένο, του κερδίζω χεριές.
Μια δευτερη βολή για σιγουριά.
Σε λίγο μας ακολουθεί στην επιφάνεια.
Ο "ΑΝΕΜΟΣ" σημερα απέκτησε ακόμα εναν "επιβάτη" για το ταξιδι της επιστροφής...